Employability چیست و چه تفاوتی با امنیت شغلی دارد؟

اشتغال پذیری و امنیت شغلی دو مفهوم مرتبط اما متمایز در زمینه اشتغال هستند.
اشتغال پذیری به توانایی فرد برای به دست آوردن و حفظ شغل اشاره دارد. مجموعه ای از مهارت ها، صلاحیت ها و ویژگی هایی را در بر می گیرد که فرد را برای کارفرمایان مطلوب می کند. اشتغال پذیری اغلب با عواملی مانند آموزش، آموزش، تجربه کاری، سازگاری و مهارت های بین فردی مرتبط است. یک فرد با قابلیت اشتغال بالا احتمال بیشتری برای یافتن فرصت های شغلی و داشتن یک شغل موفق دارد.
امنیت شغلی از سوی دیگر به ثبات و اطمینان از ادامه اشتغال اشاره دارد. این اعتماد به نفس یک کارمند در حفظ شغل خود در یک دوره زمانی معین است، بدون ترس از اخراج شدن یا مواجهه با بی ثباتی شغلی قابل توجه. عواملی که به امنیت شغلی کمک می کنند شامل شرایط کلی اقتصادی، سلامت مالی کارفرما، روند صنعت و عملکرد و ارزش کارکنان برای سازمان است.
در حالی که اشتغال پذیری بر بازارپذیری و توانایی فرد برای تضمین شغل متمرکز است، امنیت شغلی مربوط به ثبات و تداوم اشتغال پس از به دست آمدن آن است. اگر در صنعتی با گردش مالی بالا یا نوسانات اقتصادی کار می کند، ممکن است فردی قابلیت اشتغال بالایی داشته باشد اما همچنان با ناامنی شغلی مواجه شود.
به طور خلاصه، قابلیت استخدام به توانایی فرد برای یافتن و حفظ شغل مربوط می شود، در حالی که امنیت شغلی به ثبات و اطمینان از ادامه کار اشاره دارد. هر دو عامل در بازار کار پویای امروزی ملاحظات مهمی هستند.

"قابلیت استخدام" به عنوان شاخصه مشاغل جدید، چه تفاوتهایی در برابر "امنیت شغلی" به عنوان شاخصه مشاغل قدیم دارد؟

EMPLOYABILITY  VS  JOB SECURITY 

1- در مشاغل گذشته افراد امنیت شغلی داشتند و مشاغل دراز مدت تعریف می‌شدند. این در حالیست که در مشاغل جدید، امنیت شغلی در بازه کوتاه مدت تعریف می‌شود.

2- در مشاغل گذشته سازمانها مسیرشغلی افراد را تعیین می‌کردند. این در حالیست که در قابلیت استخدام افراد خودشان مسیر شغلی شان را تعریف می‌ کنند.

3- مشاغل  گذشته دایمی بودند. در حالیکه مشاغل جدید (Employability)،مشاغل موقت تعریف می شوند. 

4- در مشاغل گذشته توسعه مهارت‌ها اهمیت کمی داشت ولی در مشاغل جدید توسعه مهارت ها اهمیت زیادی دارد.

قابلیت استخدام (Employability)، در سه حالت زیر تعریف می‌شود.

• توانایی به دست آوردن شغل ؛ از این رو علاقه به آگاهی از "شایستگی‌‌های اصلی" 
• توانایی حفظ شغل و در صورت لزوم  "جابجایی" در شغل و نقش جدید در همان سازمان برای برآورده کردن نیازهای شغلی جدید
• توانایی به دست آوردن شغل جدید در صورت لزوم ، یعنی مستقل بودن در بازار کار با داشتن تمایل و قدرت جابجایی از سازمان فعلی به سازمان جدید ( Van der Heijden (2005 

لی هاروی قابلیت استخدام را به عنوان توانایی یک فارغ التحصیل برای به دست آوردن شغل رضایت بخش تعریف می کند، و اظهار داشت که برای دستیابی به شغل نباید از اولویت آمادگی اشتغال برای جلوگیری از اندازه گیری شبه اشتغال فرد استفاده شود. لی استدلال می کند که قابلیت استخدام مجموعه ای از مهارت‌ها نیست بلکه طیف وسیعی از تجربیات و ویژگی‌های ایجاد شده از طریق یادگیری سطح بالاتر است، بنابراین قابلیت استخدام  یک "محصول" نیست بلکه یک فرایند یادگیری است.

قابلیت استخدام همچنان در حال پیشرفت است زیرا فارغ التحصیل، هنگامی که شاغل می شوند ، یادگیری را متوقف نمی کند (یعنی یادگیری مداوم). بنابراین، استفاده از این تعریف درمورد یادگیری است، همچنین در مورد توانمندسازی یادگیرندگان به عنوان شهروندان بازتاب دهنده مهم است. ^{[3] تعریف} هاروی (2001) برای آن مهم است که بر اشتغال فارغ التحصیلان تأکید می کند ، که مشابه زمینه ماست ، از این رو قادر به ارائه بینشی در مورد نحوه سنجش اشتغال فارغ التحصیلان و تفاوت های بین فارغ التحصیلان و افراد با تجربه در بازار کارمی پردازد.

برنتسون (2008) استدلال می کند که قابلیت استخدام  به ادراک فرد از فرصتهای خود برای اشتغال جدید ، مساوی یا بهتر کار اطلاق می شود. مطالعه برنتسون ، قابلیت استخدام  را به دو دسته اصلی متمایز می کند - اشتغال واقعی (اشتغال هدفمند) و اشتغال درک شده (اشتغال ذهنی).

چندین تعریف کارایی بر اساس یا از جمله ورودی از تجارت و صنعت ایجاد شده است. در ایالات متحده ، یک چارچوب مهارت های قابلیت استخدام  با همکاری کارفرمایان ، آموزگاران ، انجمن های منابع انسانی و انجمن های بازار کار تدوین شده است. در این چارچوب آمده است: "مهارت های قابلیت استخدام مهارت های عمومی است که برای موفقیت در بازار کار در همه سطوح اشتغال و در همه بخش ها ضروری است". پس از انجام تحقیقات با کارفرمایان در سراسر کانادا ، هیئت کنفرانس کانادا Employmentability Skills 2000+ را منتشر کرد که قابلیت استخدام  را "مهارتهایی که برای ورود ، ماندن و پیشرفت در دنیای کار نیاز دارید" تعریف می کند. Saunders & Zuzel (2010) دریافتند که کارفرمایان از خصوصیات شخصی مانند قابلیت اطمینان و اشتیاق نسبت به دانش موضوع و توانایی مذاکره برخوردار هستند.

 ^{منبع :} wikipedia.org

در نظرسنجی سال 2008 در ‌بیش از 2000 کسب و کار در ایالت واشنگتن،‌ کارفرمایان ادعا داشتند که کارمندان تازه وارد در شغل های مختلف در زمینه های زیادی دچار نقصان هایی هستند از جمله حل مسئله،‌ حل تعارضات،‌ تحلیل و استدلال و ...

نمونه هایی از مهمترین قابلیت های استخدام به شرح زیر می‌باشد.

1- مهارت های ارتباطی

2- کار تیمی

3-انعطاف پذیری

4-توانایی حل مسئله

5- پیش بینی و تجزیه تحلیل مشکلات

6- مذاکره حل و فصل تعارضات

7- به جای حرف زدن عمل کنید!

8- مهارت های فردی را یاد بگیرید

نکات کلیدی برای یادگیری مهارت های فردی:

   - در کلاس های مهارت فردی شرکت کنید: 

       - دنبال مربی باشید

       - داوطلبانه کار کنید