قرارداد روان شناختی چیست ؟
آرجریس در سال 1960 قرارداد روان شناختی را یک درک نانوشته ذهنی بین کارمند و سازمان و اثر متقابل هر یک از طرفین مذکور بر دیگری تعریف کرد .
روسو در سال 2009 با تاکید بر روی روابط غیر رسمی و با کیفیت بالا ، طبق نظریه های مک گریگور در سال 1960 قرارداد روانشناختی را در مقابل قرارداد رسمی به شرح زیر مطرح می نماید .
قرارداد روانشناختی مجموعه ای از باور هایی است که کارکنان و سازمان چه چیزی را به یکدیگر ارایه و در مقابل چه چیزی را دریافت می نمایند .
- قرارداد روانشناختی تعهد ، و انگیزه اصلی را بین سازمان و فرد ایجاد کرده و در بسیاری موارد می تواند تاثیر بیشتری در قیاس با قرارداد ها و تعهدات رسمی در عملکرد و رفتار وی داشته باشد .
- ایجاد فضای روانشناختی مطلوب باعث افزایش تعهد سازمانی می گردد .
- انتظارات ادراک شده کارکنان و کارفرمایان نسبت به تعهدات یکدیگر را قرارداد روانشناختی نامیده و انتظارات متقابلی که افراد از یکدیگر دارند مشخص می گردد .
- پرسنل سازمان انتظار دارند مشارکت و میزان تلاششان در سازمان مورد توجه قرار گیرد تا آنها نیز به سازمانی که از آن حقوق می گیرند متعهد باشند .
- قرارداد روانی تبیین کننده ارزش های است که افراد را تشویق می کند تا برای سازمان کار کنند و به سازمان این انگیزه را می دهد تا آن فرد را به کار گمارد . هر چه قدر قرارداد روان شناختی افراد با سازمان قوی تر باشد ، عملکرد قوی تر خواهد بود .
- قرارداد روان شناختی ، از باور هایی تشکیل شده که بر پایه پیمان های تلویحی یا ضمنی استوار شده و در طی زمان به شکل یک الگوی ذهنی نسبتا پایدار در می آیند .
- قرارداد روان شناختی توافقی دو طرفه است . یعنی باور های فرد نسبت به وجود درکی مشترک با طرف دیگر ، فرد را به انجام کار سوق می دهد .
- نحوه برداشت افراد بر اساس قرارداد روان شناختی یکی از عوامل اصلی افزایش یا کاهش انگیزه در کارکنان سازمان ها است .
